Toen ik veertig werd, waren er verschillende mensen die mij vroegen hoe het eigenlijk met mijn bucket list stond. De tijd begon immers te dringen! Dat laatste kon ik alleen maar beamen. Want sinds die ochtend van mijn veertigste verjaardag voelde ik niets dan haast: hoe kon ik mijn dagen en jaren zó verdaan hebben? Omdat ik begrijpend en uitnodigend werd toegeknikt, begon ik in het wilde weg op te noemen wat mij zo voor de geest kwam: Moby Dick, Effi Briest, Die Wahlverwandtschaften, gedichten van Milosz… Verbazing was mijn deel. Néé, je búcket list!! Wat wilde ik nog per sé doen, welke landen nog bezoeken, welke stunts nog uithalen, welke ervaringen nog aftikken?
Ik dacht toch echt dat ze ‘boekenlijst’ hadden gezegd…
Mirjam Elbers 